UpStream Advanced Permissions

UpStream Advanced Permissions: Pełny przewodnik po zaawansowanych uprawnieniach

UpStream Advanced Permissions to potężne rozszerzenie dla systemu zarządzania projektami, które pozwala na precyzyjne sterowanie dostępem do różnych aspektów projektu. Dzięki temu możesz dostosować uprawnienia do swojej organizacji i wymagań projektu, co zwiększa zarówno bezpieczeństwo, jak i elastyczność w zarządzaniu zespołem. W tym artykule przybliżymy całą strukturę i możliwości, jakie oferują zaawansowane uprawnienia w UpStream.

Wprowadzenie do zaawansowanych uprawnień

Zanim rozpoczniesz korzystanie z UpStream Advanced Permissions, musisz zainstalować odpowiednią wtyczkę. Po instalacji, dostęp do sekcji “Advanced Permissions” uzyskujesz z poziomu panelu WordPressa. W widoku ustawień znajdziesz opcję “Włącz zaawansowane uprawnienia” oraz pole do wprowadzenia dokumentu XML, który definiuje twoje uprawnienia. Standardowo wtyczka jest wyłączona, a aktywowany jest model domyślnych uprawnień. Aby włączyć nowe uprawnienia, musisz skonfigurować dokument XML, który właściwie ustali dostępność różnych funkcji w systemie.

Struktura dokumentu XML UpStream

Dokument XML, który definiuje zaawansowane uprawnienia, musi zaczynać się od tagu <permissions>. Wewnątrz tego tagu możesz definiować użytkowników oraz reguły uprawnień. Możesz używać trzech różnych sposobów definiowania użytkowników:

1. Rolę użytkownika – możesz ustawić uprawnienia dla użytkowników o danej roli, korzystając z tagu <role>.
2. Użytkownika indywidualnego – możesz zdefiniować uprawnienia dla konkretnego użytkownika za pomocą tagu <user>, gdzie identyfikatorem będzie jego nazwa użytkownika.
3. ID użytkownika – możliwe jest również definiowanie uprawnień na podstawie ID użytkownika za pomocą tagu <user_id>.

Przykłady tagów użytkownika

Na przykład, aby ustawić uprawnienia dla użytkowników z rolą “Client”, można użyć następującej składni:

xml
<permissions>
<role>client</role>
<rules>
...
</rules>
</permissions>

Aby zobaczyć identyfikatory ról, możemy skorzystać z wtyczki Members w sekcji “Użytkownicy”.

Tagowanie obiektów i pól w XML

Podczas definiowania uprawnień możesz zdefiniować tagi obiektów, które będą się odnosić do projektów, zadań itp. Na przykład:

Tagi obiektów

Możesz zdefiniować uprawnienia dla:

• project
• task
• file
• bug
• milestone

Sprawdzając ich uprawnienia działaniami takimi jak: view, edit, delete, create.

Tagi pól

Umożliwiają one skonfigurowanie dostępu do specyficznych pól obiektów. Na przykład:

• title – tytuł projektu
• description – opis projektu
• status – status projektu
• client – klient projektu

Nie mając tagu pola dla obiektu, domyślnie wszystkie pola są widoczne i edytowalne, po dodaniu tagu pola, inne pola pozostają ukryte.

Umożliwienie publicznego dostępu do projektów

Jedną z funkcji, które można wdrożyć za pomocą Advanced Permissions, jest możliwość udostępnienia projektów publicznie. Umożliwia to użycie reguły user type="anonymous". Na przykład, aby uczynić projekt o ID 7 publicznie dostępnym, można zastosować następujący tag XML:

xml
<user type="anonymous">
<project id="7">
<rules>
<action>view</action>
</rules>
</project>
</user>

Pamiętaj jednak, że jedynie dostęp do widoku jest dozwolony publicznie, nie można edytować projektów.

Przykłady dokumentów XML

Oto kilka przykładów, które mogą być przydatne do lepszego zrozumienia, jak używać UpStream Advanced Permissions:

Przykład 1: Standardowy model uprawnień klienta

Aby odtworzyć standardowy model uprawnień dla użytkowników-klientów, użyj poniższego formularza:

xml
<permissions>
<role>client</role>
<rules>
<project>
<action>view</action>
<action>comment</action>
</project>
</rules>
</permissions>

Przykład 2: Ograniczenie uprawnień użytkowników klienta

Jeśli chcesz, aby użytkownicy-klienci mogli tylko przeglądać projekty, a nie edytować je, użyj poniższego XML:

xml
<permissions>
<role>client</role>
<rules>
<project>
<action>view</action>
</project>
</rules>
</permissions>

Przykład 3: Uprawnienia dla użytkownika (na przykład ‘sam’)

Aby umożliwić użytkownikowi ‘sam’ tworzenie i edytowanie komponentów projektu przypisanych do niego, użyj dokumentu XML, który umożliwi tylko komentowanie i ustawianie postępu:

xml
<permissions>
<user>sam</user>
<rules>
<project assigned_to="sam">
<action>create</action>
<action>edit</action>
<action>comment</action>
</project>
</rules>
</permissions>

Przykład 4: Ograniczenie uprawnień dla użytkownika UpStream

Za pomocą poniższego przykładu można ograniczyć użytkownika UpStream tak, aby mogli oni edytować tylko projekty, które stworzyli:

xml
<permissions>
<role>user</role>
<rules>
<project created_by="me">
<action>view</action>
<action>edit</action>
<action>delete</action>
</project>
</rules>
</permissions>

Ważne uwagi dotyczące uprawnień

Przed przystąpieniem do szczegółowej konfiguracji należy pamiętać o kilku ważnych kwestiach:

• Rola Menedżera i Administratora UpStream ma dostęp do wszystkiego niezależnie od zawartości dokumentu XML.
• UpStream automatycznie dodaje uprawnienia do przeglądania, gdy przypisane są inne działania, takie jak tworzenie, edytowanie czy usuwanie.
• Użytkownicy muszą mieć osobno aktywowane uprawnienia do przesyłania plików w WordPressie, korzystając z opcji “upload_files”.

Wnioski

Zarządzanie uprawnieniami w UpStream za pomocą rozszerzenia Advanced Permissions daje zespołom narzędzie do bardziej szczegółowego i elastycznego zarządzania dostępem w projektach. Dzięki prostej strukturze XML możesz skonfigurować różnorodne scenariusze, które lepiej odwzorowują rzeczywiste potrzeby w twoim zespole. Kiedy właściwie ustawisz uprawnienia, możesz poprawić zarówno wydajność, jak i bezpieczeństwo zarządzania projektami.